|
|
|
 |
|
BEN KİMİM? |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
BEN KİMİM ?
Adım Yakup
Soyadım Kiraz
Dünyadır memleketim
Farklıyım biraz
Dedem Adem Baba
Herkes kardeşim
Ayrıyla gayrıyla
Olmaz hiç işim
Haklının yanında
Haktan yanayım
Doğruyu söylerim
Mert bir adamım
Küçülmedim kimseye
El ayak öpmedim
Dik durdu hep başım
Kimseye eğilmedim
Bir gün gelir
Bende giderim
Dünyada bir eser
Kalsın isterim
İyi insanlar!Güzel insanlar!
Emanet size şiirlerim
|
|
|
|
|
|
|
|
|
YALAN DÜNYA |
|
|
|
|
|
| |
Boşa üzülmüş ,boşa gülmüşüm
Hepsi hayalmiş,rüya görmüşüm
Boş yere sana değer vermişim
Yalan dünya;boşa aldattın beni
Aldandım sözüne,düştüm peşine
Malına ,mülküne,güzelliğine…
Sarılsaydım keşke hakkın sözüne
Yalan dünya; boşa aldattın beni
Ne ana kaldı,ne baba; nerede evlat?
Her şeyi aldın , ettin mi rahat?
Görmedim gerçeği bende kabahat
Yalan dünya; boşa aldattın beni
Verdiğin bu muydu, bu nasıl yatak?
Doldurdun gözümü taş ile toprak
İster ağla , ister gül halime bir bak
Yalan dünya; boşa aldattın beni |
|
|
|
|
|
|
|
Facebook beğen |
|
|
|
|
|
|
|
|
KARDEŞ ÇOCUKLARININ ÖYKÜSÜ |
|
|
|
|
|
| |
KARDEŞ ÇOCUKLARININ ÖYKÜSÜ
İki kardeş iki yandan ve iki koldan
Dağlardan ,derelerden ,ovalardan geçtiler
Acılarını katık yapıp yıkık umutlarına
Gecelerden gündüzleri çalarak yürüdüler
Açtılar, açıktılar, perişandılar.
Yanlarında hayvanları ,kadınları, çocukları
Nakış nakış örülmüş kıl çadırları vardı.
Günlerce yürüdüler gölgeleri üstünde
Güneşe en yakın oldukları bir anda
Gözleri parladı önce gidenin.
İşte !Dedi .Burası bizim haydin ekelim
Burası yurt olsun burada ölelim .
Diğer kardeşte geldi bir zaman sonra
Başlangıcıydı vakit sabrın ve çilenin
Büyüdüler, çoğaldılar başak taneleri gibi
Hoyrat rüzgarlara direndiler dökülmeden
Un ufak oldular karıştılar zerresine kadar
Kardeşlik gemisiyle zamanları aştılar
Öyle bir zaman geldi ki şaşırdılar
Fesatlığa ,haksızlığa, kavgaya başladılar
Bir bilen çıkmadı, bir yol gösteren olmadı
Hepsi suçu karşısındakinde aradı
Haklı haksıza karıştı , artık herkes haklıydı.
Anaların göz yaşı kan oldu aktı.
Geceler uykusuz, gözler yolda, el tetikteydi artık
Mermi sesi ,tank sesi ,top sesi tüm sesleri bastırdı
Sanki herkes sersem ,herkes kör,herkes sağırdı
Anaların göz yaşı kan oldu aktı .
Biri Mehmet’im diye koştu sarıldı
Biri Memo dedi sana nasıl kıydılar
İkisi de aynı yanıklıkta ağladılar
İkisinin de ciğeri aynı ateşle yandı
Ama çocukları onları duyamadı
Yazık oldu evlenip çoluk çocuğa karışacaktılar
Yaşasaydılar! |
|
|
|
Bugün 1 ziyaretçi (2 klik) kişi burdaydı! |
